حضرت نور

علامه امینی می گوید حضرت زهرا سلام الله علیها در بین در و دیوار سه بار صدایشان بلند شد 💔 

یا فضه خذینی.. من میگم خوشا به حال تو چه کردی که این منزلت را کسب کردی؟!

صدای دوم فرمودند یا علی ادرکنی که ترسید امیر المومنین علی علیه السلام قبض روح شود این رسم عاشقی بود از فاطمه آموختیم با هر درد وهر حالی یاعلی گوییم.

و سومین صدای او این بود: ( این ولدی المهدی) پسرم مهدی کجاست.

مادری پشت در صدایت میزند

مگر به یاری مادر پسر نمی اید

من دلم‌خون شد برای تو  تو دلت خون شد برای مادرت ای که جان من و مادرم فدای مادرت… 💔 

تاچشم به هم زدیم باز فاطمیه رسیده

  لباس مشکیم هنوز بوی محرم میده

مادر خوش قلب من، داغت هم هنوز جدیده

با علم‌تو هرجا، عزا برام جدیده

محسن تو برامون، شبیه اون شهید غریبه

^{چشم مادر درد دارد بچه ها، زخم شده وگریه با چشم زخم درد دارد بخدا}

^{بچه ها بیاید امشب برویم مدینه اشک مادر را پاک کنیم}

^{با ترک یک گناه دل مادر را شاد کنیم}

^{بیاید گریه کنیم ناله کنیم هر در روببینیم باز بشه، زهرا زهرا صدا کنیم.}

^{بیاید فاطمیه بماند تاابد یادگار} 

^{برای زن ،زندگی،آزادی بماند ماندگار}

^{بیاید به گوش عالم برسانید گر دنبال حقوق بشر وزنان هستن،}

^{از اولین ناحقی در حق یک زن دفاع کنیم}

  ^{باید انتقام را شروع کنیم  به چه گناهی سیلی بخورد مادرمون؟ بعد سیلی پهلو بشکند از مادرمون؟ به چه گناهی چادرش خاکی بشه سوخته وآخرش دلشکسته بشه؟!}

^{چرا کسی از حقش حرفی نزد؟} 

^{هیچ اعتراضی برای سلب خانه اش نزد!}

^{آه چه حسرت ها دارد این قلب حزین کی شود انتقام آن دخت یتیم! 💔} 

قتل  دخت مصطفی  افسانه  نیست

سینه زن ،مرثیه خوان دیوانه نیست

چهل سندجمله صحیح ومستند

همه از مخالفان شد برای ماسند

اینجا بازدرشهر نبی  چه غوغا شده 

این قوم باز کافر ومرتد از دین شده

ندای دادن که برای بیعت با خلیفه

علی باید بیاید و هم رای باسقیفه

بشنو ای محمد ناله ی دخترت

را بنگر این نبی زخم در و سیلی را

علی دست بسته به مسجد رفت

بعد تواز این منزل آرامش رفت

فاطمه ی  تو بعد توپرپر  شده

حیران ومحزون در مدينه شده

خانه ات را بر سرش آتش زدن

   بی اصالت  آمدن کتکش زدن

  حجابی نداشت دخت تو ای محمدا

ناله کرد،صدا کرد ادرکنی وا محمدا

اشتیاق زهرا علی را از خونه برون کرد

ورنه از خونه آمدنش دشوار است

اهل یثرب همه خوابند وعلی بیدارست

آهسته می‌شست به گمانش زهرا بیدارست

عمریست با زهرا مدارا کرد

ه اینچنین زخمی برای زهرا دوا نکرده

سرفه هایش قاتل جان علی شده

بس که خون در این سینه جمع شده

علی بی رمق،خسته،کل شب ندیدم چشم بسته

با هر آهی از زهرایش معذرت خواست

یک ضربتی آن لحظه‌ علی روی پهلویش خواست آمد

با شرم وحیا کنار قبر مصطفی دستی گرفت

احمد آمدوزهرا را از دست دامادش گرفت

نگاهی کرد یاسش نیلوفر شده

چشم سرخ وپهلو شکسته شده

تا که ماهش را علی خاک کرد

خنده ها راعلی با زهرا خاک کرد

همه عمر شریک غم هم بودند این دو یار

 آخرش یکی با ضربت پهلو دومی با ضربت ابن ملجم شدبی قرار