​

کفش هایش را داد تا زیارت کند برادر آفتاب خراسان را

با ذکر یاحسین بوسید در نوه ارباب شاه کربلا را

من نمی‌دانم این بار چطور قسم داد برای شهادت شاه را

لابد به غربت شاه خراسان یا شاید به دلتنگی فاطمه ی قم را

یاشاید به نعل قاسم رمله وداغ حسین از فراق یادگار مجتبی را

این خون کنار نعل نوجوان، قضیه کربلا بود!

تکرار کردن داغ شاه چراغ را..