ذکر حاجت گرفتن از حضرت زهرا برای برآورده شدن حاجات

تسبیحات حضرت زهرا(س) ذکری شامل ۳۴ بار الله اکبر، ۳۳ بار الحمدلله و ۳۳ بار سبحان الله.

بنابر روایات، این ذکر را پیامبر(ص) به حضرت زهرا(س) آموخت.

در منابع حدیثی، روایات فراوانی درباره اهمیت تسبیحات حضرت زهرا(س) پس از نمازهای واجب روزانه آمده و جزو مشهورترین تعقیبات شمرده می‌شود و امام باقر(ع) آن را مصداق یاد خدا و ذکر کثیر دانسته است.

بر اساس روایتی که از زبان امیرالمؤمنین در منابع شیعی ثبت شده است، این ذکر را پیامبر به حضرت زهرا(س) آموزش داد.

طبق این روایت، حضرت زهرا که از زیادی کارهای روزانه به سختی افتاده بود، قصد داشت از پدرش خادمی برای خانه بخواهد، اما پیامبر در پاسخ به درخواست وی، این تسبیح را به ایشان آموخت و آن را از هر خادمی بالاتر دانست و حضرت زهرا از آموختن این تسبیح خرسند شد.

: 0px; outline: none; list-style: none; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: rgb(0, 0, 255);">جهت برآورده شدن حوائج ذكر فاطمه زهرا

 ‌مؤلف کتاب «فاطِمَةُ الزّهْراء بَهْجَةُ قَلْبِ المُصْطَفی(ص)» از استاد خویش، آخوند همدانی، آورده است که به هنگام توسل به ریحانه پیامبر، باید با اخلاص کامل رو به بارگاه خدا آورد و (٥٣٠) بار این دعا را خواند:

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ »

،بار خدایا! بر فاطمه و پدر گرانقدرش، بر فاطمه و همتای بزرگوارش، بر فاطمه و پسران ارجمندش به شمار آنچه که دانش بی کرانت آن را فرا گرفته است درود فرست.

و نیز از همان مرد دانش و دعا آورده است که میگفت: به هنگام توسل به ریحانه پیامبر این دعا به همان شمار (٥٣٠) بار، با شور و اخلاص و ایمان و عرفان خوانده شود.

« اِلٰهي بِحَقِ فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها »(١)

و همچنین این عدد (٥٣٠) بار از مرحوم علامه شیخ بهائی نیز نقل شده است.

x; outline: none; list-style: none; border: 0px none; box-sizing: border-box; color: rgb(128, 0, 0);">اما چرا عدد (٥٣٠) بار؟

بعضی از بزرگان کرام علت این عدد را یافته اند که عبارت باشد،(٢)

از لفظ «فاطمه» به حروف ابجد
(ف= ٨٠ ،
أ= ١،
ط= ٩،
م= ۴٠،
ت= ۴٠٠،

امام جعفرصادق علیه السلام می فرمایند: سنگین ترین چیزی که در روز قیامت در ترازوی اعمال بنده گذاشته می شود، صلوات فرستادن بر محمد و خاندان مطهر او است.

حضرت فاطمه الزهرا علیهاالسلام از پدر بزرگوار خود رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، نقل می کنند که پدرم لحظه ای از روز جمعه را خبر دادند که دعا در آن مستجاب می شود.

عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِيِّ (ع) قَالَتْ سَمِعْتُ النَّبِيَّ (ص) إِنَّ فِي الْجُمُعَةِ لَسَاعَةً لَا يُرَاقِبُهَا رَجُلٌ مُسْلِمٌ يَسْأَلُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا خَيْراً إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ قَالَتْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَيُّ سَاعَةٍ هِيَ قَالَ إِذَا تَدَلَّى نِصْفُ عَيْنِ الشَّمْسِ لِلْغُرُوبِ قَالَ وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ (ع) تَقُولُ لِغُلَامِهَا اصْعَدْ عَلَى الضراب (الظِّرَابِ) فَإِذَا رَأَيْتَ نِصْفَ عَيْنِ الشَّمْسِ قَدْ تَدَلَّى لِلْغُرُوبِ فَأَعْلِمْنِي حَتَّى أَدْعُوَ

​امام جواد (علیه السّلام) هر روز، هنگام زوال به «مسجد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)» رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به سراغ خانه ی مادرش حضرت زهرا (علیهاالسّلام) که در همان نزدیکی قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است، می رفت و کفش ها را درآورده و با نهایت ادب و خضوع داخل خانه شده و در آنجانماز و دعا می خواند و دقایقی طولانی به عبادت مشغول می شد و هرگز دیده نشد به زیارت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) برود و سراغ مادرش را نگیرد. و نیز از زیارت جامعه می توان به علاقه و احترام فراوان آن حضرت به مادرش، حضرت فاطمه زهرا (علیها السّلام) پی برد