یارب اگر نگذری از جرم و گناهم چه کنم

ندهی گر به در خویش پناهم چه کنم

گر برانی و نخوانی و کنی نومیدم

به که روی آورم و حاجت ز که خواهم ؛ چه کنم

روزه، تمرین كلاس زندگی
درس ایثار و خلوص و بندگی

روزه، زنجیر هوا بگسستن است
دیو و بت های درون بشكستن است

ماه در خودنگری و خودكاوشی
لب فرو بستن، نگفتن، خامشی

درک مسكین از دل و جان كردن است
زندگی همچون فقیران كردن است

قهرمان صحنه تقوا شدن
همچو ماهی زنده دریا شدن

ماه میهمان و ضیافت برخدا
جام بخشش، ماه سرشار از عطا

درهای رحمت گشوده می شود. عطر مناجات بنده و معبود همه جا را پر می کند. فرشتگان الهی گروه گروه از آسمان فرود می آیند.

باران عفو وبخشایش خدا می بارد و نسیم لطف و مهر الهی سینه ها را لبریز می کند.

خدایا، رحیما، مهربانا، در این ماه مبارک، در این لحظه های ناب یاری ام کن تا غبار گناه و خطا را به باران عفوت بشویم.

مددم رسان تا دل به نسیم مهرت تازه کنم

او همان خداست، همان که دنبال بهانه است که ببخشد و قلم عفو بکشد روی جرائم بندگانش…

او همان خداست، همان که رمضان را آفریده است تا آتش خشمش را به بهشت لبخندش بفروشد.

او همان خداست، همان که چشمان فرشتگانش را گرفت تا گناه بنده اش را نبینند…

او همان خداست، خداوند ماه مبارک رمضان !