دشت یا جلگه به مکانی می گویند که بیابان است اما به دلیل پست و همواری که از آبرفت رودها را وجود آورده است، از یک سو به کوه‌ها و از سوی دیگر به مناطق پست راه دارد و به دریا یا دریاچه‌ای دائمی راه دارد.
جلگۀ خوزستان در کجا قرار دارد؟ جلگه خوزستان، وسيع‌ترين جلگۀ ايران است كه حدود سه‌پنجم مساحت استان خوزستان و نيز قسمت‌هايي از استان‌هاي بوشهر و كهگيلويه و بويراحمد را در بر مي‌گيرد.
جلگه خوزستان كه از طريق رودهايي كه از كوههاي زاگرس به طرف خليج فارس روانند بوجود آورده است.
جلگه:
جُلگه به زمین مسطح و نسبتاً همواری می‌گویند که معمولاً بلندای کمی داشته باشد. اینگونه زمین‌ها به روش‌های گوناگون پدید می‌آیند که هر کدام بر حسب مورد نام‌گذاری می‌شوند، مانند جلگه آبرفتی و جلگه ساحلی و همچنین مسیله. گیاه طبیعی بیشتر جلگه‌های معتدله علف است که به آن علفزار می‌گویند. معمولاً به جلگه‌های خشک و کم‌گیاه‌تر دشت هم می‌گویند. از جلگه‌های اصلی ایران می‌توان از جلگه خوزستان، جلگه مازندران، جلگه کرمانشاه، جلگه اصفهان، جلگه شیراز، جلگه گرگان، جلگه پاسارگاد (شهرستان پاسارگاد به مرکزیت سعادت شهر) و جلگه هلیل‌آباد نام برد
خوزستان استانی در جنوب‌غرب ایران است که جنوب آن در کرانهٔ خلیج فارس قرار دارد. مساحت استان خوزستان ۶۴٬۰۵۷ کیلومتر مربع است و با جمعیتی حدود ۵٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر (۱۳۹۵)، پنجمین استان پرجمعیت ایران محسوب می‌شود. مرکز استان خوزستان در سال ۱۳۰۳ از شوشتر به اهواز منتقل شد و از آن زمان تاکنون شهر اهواز مرکز این استان است. استان خوزستان در جوار خلیج فارس و اروند رود قرار دارد. از لحاظ تاریخی، خوزستان یکی از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی فلات ایران محسوب می‌شود، که پیشینهٔ سکونت انسان در آن به ۲٬۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و شکل‌گیری تمدن عیلام در هزارهٔ سوم پیش از میلاد، بازمی‌گردد. خوزستان از شمال به لرستان، از شمال شرق و شرق به استان چهارمحال و بختیاری، از شمال‌غرب به ایلام، از جنوب‌شرقی به کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب به بوشهر و خلیج فارس و از غرب به کشور عراق محدود می‌شود.
اقامت‌گاه‌ها:
در اهواز و دیگر شهرهای استان خوزستان از هتل‌های لوکس تا ارزان پیدا می‌شود. در کنار این هتل‌ها چند سالی است که اقامت‌گاه‌های بومگردی با حال‌وهوای سنتی پذیرای مهمانان هستند؛ مانند اقامت‌گاه بومگردی الیما و اقامت‌گاه قلعه سرد در ایذه، مضیف دیراوی در روستای روئس مینوشهر، اقامت‌گاه لامردون در گتوند، اقامت‌گاه ابوعلی واقع در روستای خماط هفت‌تپه. هتل‌های سنتی عمارت افضل و سرابی در شوشتر نیز زبانزد هستند.
غذاهای محلی:
غذاهای دریایی در آشپزخانه‌های خوزستان حضور همیشگی دارند. با وجود ماهی و میگوی تازه، قلیه ماهی، قلیه میگو، ماهی صبور کبابی با حشو پرطرفدار است. همچنین امگشت، نان چربی، مفطح، خورش بامیه، گنجشک کبابی، سار کبابی، رنگینک، آش قلقل، دال عدس، سمبوسه، فلافل، پاکوره، کُبه، آب باقلا و آش توله از غذاهای محلی استان خوزستان به‌شمار می‌روند.
رستوران‌ها:
در اهواز رستوران‌های ریوِرساید، کنجد، کبابی امید، کباب‌سرا، کافه رستوران بازیل، رستوران خرم، رستوران خانه ماپار و کبابی مهمان غذاهای ایرانی و فرنگی ارائه می‌کنند. رستوران ایتالیایی سزار، شامباما، پیتزا ورس و فست‌فود میزبان از گزینه‌های دیگر هستند. برای امتحان کردن فلافل باید به خیابان انوشه در لشکرآباد، فلافلی پت و مت یا خیابان ۷ شرقی در کیانپارس سر بزنید. گردشگران در شهر شوشتر می‌توانند به رستوران خانه مستوفی، دیزی فیروزه، رستوران باغشا یا سفره خانه لشکر بروند. مسافرانی که به دزفول سفر می‌کنند، رستوران‌های دلنوازان، علی کله، شُوادون، ترنج، باغ فلاحت، زیگورات و دز را مدنظر قرار می‌دهند. در مینوشهر مضیف حاج عبدالله زبانزد محلی‌ها و مهمان‌هاست. رستوران‌های ۱۵خرداد، آکواریوم و ایلیا در خرمشهر معروف هستند. رستوران پاکستانی و خانه کنتاکی در آبادان رستوران نخل طلایی و رستوران بیستون در ماهشهر از جمله رستوران‌های معروف استان محسوب می‌شوند.
صنایع دستی:
گبه، انواع محصولات حصیری، میناکاری روی زیورآلات طلا، نقره و قلم‌زنی، گلیم‌بافی، کپوبافی، لباس محلی، معرق، بوریابافی، تراش سنگ و قالی محلی از صنایع دستی این استان به‌حساب می‌آیند.
سوغات: گردشگرانی که به استان خوزستان سفر می‌کنند، سوغات خوراکی متنوعی پیدا می‌کنند، مانند خرما، رطب، خارک، ماهی جنوب تازه و میگو، شیره خرما و ارده، انواع حلوا همچون حلوا ارده، حلوا کنجدی، انواع کلوچه سنتی ازجمله کلوچه نمکی و خرمایی و نیز ادویه‌ی هفت رنگ. محصولات حصیربافی مانند ظرف و زیرانداز، کپو، لباس محلی، طلای میناکاری، خراطی، قلم نی، گبه، گلیم و لباس محلی ازجمله سوغات استان خوزستان هستند.
آداب و رسوم: در این استان شب یلدا جایگاه ویژه‌ای دارد. در این شب مردم منتظر می‌ماندند قارون افسانه‌ای در لباس هیزم‌شکن‌ها به خانه‌ها سر بزند و هیزم بیاورد. مراسم شاهنامه‌خوانی در روزهایی مانند نوروز و شب یلدا به‌ویژه میان بختیاری‌ها مرسوم بوده و همچنان پابرجاست. قهوه‌خوری یکی دیگر از آداب و رسوم استان خوزستان است که میان عرب‌ها رونق داشته و دارد. مهمان در این سرزمین بسیار عزیز است. میزبان قهوه را در ظرفی به‌نام دله دم می‌کند و در فنجان‌های خاص قهوه‌خوری برای مهمانان می‌ریزد. این قهوه طعم خاصی دارد. جایگاه عید فطر میان عرب‌ها گرامی است. صبحانه‌ی عید فطر می‌تواند فرنی یا هلیم باشد. سپس دیدوبازدید آغاز می‌شود و با آجیل و شیرینی از مهمان‌ها پذیرایی می‌کنند.
