آمد رمضان و عید با ماست  قفل آمد و آن کلید با ماست

آمد رمضان به خدمت دل

و آن کس که دل آفرید با ماست

فرا رسیدن ماه مبارک رمضان بر شما مبارک

​

من می‌دانم در مقابل دخت گرامی پیامبر اکرم (ص)، نمی‌توانم چیزی بگویم که سربلندم کند، اما خوب می‌دانم که بزرگی تو، کوچکی مرا سامان می‌بخشد. من می‌دانم هر آن چه بگویم در مقابل تو بی ارزش می‌نماید، اما ارزش و بهای تو، به تمام من قدر می‌گذارد. دختر والاقدر پیامبر اسلام، به من نظری بیفکن و از خداوند سبحان که به تو نزدیکتر است، بخواه که حال را به نیکی دگرگون سازد.

چطور می‌توانم با تو سخن بگویم با چیزی که هستم و چطور می‌توانم از سخن گفتن و پناه آوردن به درگاه تو صرف نظر کنم، با چیزی که تو هستی. می‌دانم تو نسبت به من مهربانی داری و درد و دل‌های من را با لطف خود، می‌شنوی. ای فاطمه مطهر، می‌دانم که اگر چه در بهشت جای داری، اما در این نزدیکی جایی، حریر محبت خود را برای دوستداران خاندانت گشوده و ما را که دور افتاده دوست هستیم، تیمار می‌کنی.

شکر خدا که نام علی در اذان ماست

ما شیعه ایم و حب علی هم از آن ماست

از یا علی زبان و دهان کی خسته شود

اصلا زبان برای همین در دهان ماست

۹

روز سوم از رجب شد سامرا غرق عزا

گشت سوگ شیعه واولاد آل مرتضا

شد دهم مهر ولا پنهان به زیر ابر کین

هادی شیعه بشد مسموم از زهر جفا

بود بالین پدر تنها امام عسکری(ع)

واغریبا گو وگریان بود مشغول دعا

زهر کین پاره جگر بنمود مولامان نقی(ع)

خون دل شد با دهانش آخرین دم آشنا

کرد رو سوی مدینه ناله از دل برکشید

یاد زهرا(س) مادرش کرد وعمویش مجتبا(ع)

با دهانی پر زخون نام حسین(ع) آمد به لب

یادش آمد لحظه ی آخر به دشت کربلا

کربلا جان داد فرزندی در آغوش پدر

سامرا گریان پسر بگرفته بر بابا عزا

تسلیت بادا به مولا حضرت صاحب زمان

از برای جد مظلومش بود صاحب عزا

شهيدان، ای سبک بالان عاشق
 زمين با همه عظمت و بزرگی اش
با همه قدرت و جاذبه اش
توان جذب شمارا نداشت
 نه مال تواناست شما را جذب كند و نه مقام
 نه زيبا رويان توانستند شما را جذب كنند و نه طنازان
نه احترام ديگران
شما آسمانی بوديد
شما خدا را ديديد و من هوا را
شما عاشقی كرديد و پرواز نموديد و من هوس بازی كردم و
در جا ماندم شما برنده از رفتنتان شديد و من شرمنده از بودنم
پس شرمنده ام. شهيدان شرمنده ام