عرفه آمد وآقا نیامد چرا؟! سیف الله نمی آیدچرا؟! عارفان شایدبدانند که کجاست درمنا یا نجف یا کربلا؟ عرفه یعنی معرفت یار به دلدار عرفه یعنی برود اسمت تولیست زائرا عرفه یعنی راز ونیاز متوسل به دوازده تا گل یاس عرفه سلام به تواز دور ای امام
برگرد…جان زینب جان اصغر برگرد…کجا میروی قرآن زهرا؟ کجا می روی غريب حوراء… ای کاروان آهسته ران قرآن ناطق میرود آن یار که باخود برده سر روی نی برمیگردد … ای اهل عالم.. این حسین است که قصد سفر کرده گویا بارفتنش قیامت به پاکرده… قدم قدم میرود جلو قدم قدم ز دخترش میشود جدا… آنطرف پشت حرم دخترکی زار افتاد بابامن راببر خادم شما گرلایق خادمی نیستم اصغر روبزار یادگار شما… دل زینب شد کباب با دیدن ناله ی رباب مهتاب قبیله آمد زیرپای زینبش شب بیست و یکم که یادت هست عزیز پدرم بوسهها بدستم داد گفت: زینب امانت است عباس.. دستهای تورا به دستم داد وقت آن شده فدا بشن این دست ها برای تو… زینب یک نگاهی میکند عباس… ای امید حرم آل علی باتو نورحق شدمنجلی همه اهل حرم ازبودنت دلگرمند عبّاس من! میبینی امّا مانندخواهر نمیبینی…
دهانش خشک وجسمش غرق خون است
دلش پیش حسین عجب عشق وجنون است
گریست چشم تمام ملائک از غربت او
باحسینش حرفی داردفرزندعقیل
دارد شکایتی پیش یل ام البنین
عباس!
دیشب درغربت کوفه زنی پناهم داد
چودیدخانه ندارم به خانه اش راهم داد
اشک ریختم ودلم شکست
یادزینبت کمرم رابشکست
حسین جان، سلامی دادم ازبالای قصر آل یهود
به تمام آل عقیل وآل رسول
سلامم رابرسان به حمیده
بگو غمی که رقیه دیده ندیده
حسینم اینان که حرف بیعت بایار میزنند
آخرش دارت میزنند
زینب کجا ومردم کوفه کجا؟
رقیه کجا وخیمه سوخته کجا؟
برگرد،مسلمت درمسلمانان کوفه ندیده یارباوفا
توراهمه بادست هایت میشناسند،ای یل ام البنین
هرکه بادست هایت بیعت کند،دستان خدارادرآغوش گرفته.
دست هایت، برکت وعشق رادرسفره های عاشقان می نهد.
سقا،ازتوآب حیات میطلبیم…آب مراد..عافیت وعاقبت بخیری…
کاش دستانت به یاری قائم آل علی برخیزدواوراوارث صلح وآشتی کند.
ای نوردیده ی حورای بتول،ای عموی لاله های بی تاب حسین
ای یارویاورغریب نینوا، ای که بارفتنت قامت برادرراخم کردی،ای که بادستانت مسلمان وغیرمسلمان راحاجت رواکردی…
دراین شب پربرکت چشم هارابایدبست.کربلابایدرفت.دربین الحرمین به زیارت “قطیع الکفین"بایدرفت.
قبل اززیارت علمدار؛سلامی به ثارالله بایدکرد.
دل را نائب الزیاره عقیله ی علی بایدکرد.
نمیدانم حضرت امیرچه دعای به دستانت خواند،که دستانت اینگونه قیامت کرد.
ای کاشف کرب درکرب وبلای حسین،ای رافع مشکل،ای حلال مسائل،بازآمده سائل…
ای شاه وفا،ای علمدارکربلا،ای زیباترین قمربنی عدنان،ای حضرت ماه
توشرمنده ی آبی یاآب شرمنده ی تو..
توتشنه ی آبی یاآب تشنه ی تو..
همه غم های دلشان رابه توابرازمیکنن
دست همه به دامانت،بی دست کربلا
ای سربازباوفای امام زمانت،
دعای “عجل لولیک" برای امام مابخوان…??
چه شودحضرت نورم صاحب صحن وسراشود…
چه شوداین دل خسته ام زائرمادربی حرم شود…
مانداین دل وحسرت رفتن به بقیع زهرای علی
خداکندمهدی فاطمه درظهورش العجل کند،العجل کند….?
آخرین نظرات