عید غدیر روزی هست که پیامبر در ۲۴ ذیقعده سال دهم هجری با جمع زیادی برای حج از مدینه به مکه حرکت می کنند.

چون آخرین حج برای پیامبر  بود آن را (حجة الوداع) یعنی آخرین حج خدا حافظی نامیدند. آن هنگام بیماری آبله یا حصبه در میان مردم شیوع یافته بود و همین عارضه موجب شد که بسیاری از مردم از عزیمت و شرکت در این سفر باز بمانند، با این حال، گروه بی‌شماری با آن حضرت حرکت نمودند که تعداد آن‌ها ۱۲۴۱۲۰ نفر و بیشتر ثبت شده است. البته اهالی مکه و آن‌ها که به اتفاق امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) و ابوموسی از یمن آمدند بر این تعداد اضافه می‌شوند بعد از اینکه حج پایان یافت پیامبر همراه مسلمانان به طرف مکه حرکت کردند. در روز ۱۸ ذی الحجه روز پنجشنبه ظهر به جحفه که منزلگاهی برای  راه‌های متعدد (راه اهل مدینه و مصر و عراق) از آن جا منشعب و جدا می‌شوند، درآن روزگار چشمه ای روان و درختانی کهنسال داشت رسیدند.  ورود پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)  و همراهان به آن نقطه در روز پنجشنبه هجدهم ذیحجه تحقق یافت.   وقتی به غدیر خم رسیدند،جبرئیل آیه تبلیغ و ابلاغ را نازل کرد ای پیامبر حضرت علی علیه السلام را به عنوان جانشین،ولی و وصی خود برای مردم  معرفی کن. پیامبر(صل الله علیه و آله)باجمعی از مسلمانان نماز ظهر راخواندن. بعد از اتمام نماز آنچنان هوا گرم بود که برای پیامبر(ص) سایه بان درست کردند، پیامبر بالای منبر رفت وخطبه خواند.

  • مفاد خطبه غدیر اینگونه بود

حمد و ثنای الهی، فرمان الهی برای مطلبی مهم، زمینه‌چینی معرفی امام، معرفی علی به عنوان جانشین، تأکید بر توجه امت به مسئله امامت، اشاره به کارشکنی‏‌های منافقین، پیروان اهل بیت و دشمنانشان، حجه قائم، مطرح کردن بیعت، حلال و حرام، واجبات و محرمات، بیعت گرفتن. باآنکه جمعیت زیاد بود و آن زمان بلندگو و…وجود نداشت اما صدای حضرت تا انتها می‌رسید وتا امروزه عده ای بر آن هستن که صدا درغدیر خم ده برابر قابل شنیدن از چندین کیلومتر است.   سپس پیامبر (ص) مردم را گرد خود آورد ودست حضرت علی (ع) را بالا برد تا همگان او راببینید،فرمود: (ای مردم ، آیا من از خود شما ، بر شما ولایت ندارم ؟ ) مردم پاسخ دادند: بله ای پیامبر! پیامبر (ص) فرمود: (خداوند ولی من است ومن ولی مؤمنین هستم ونسبت به آنان از خودشان  بیشتر ولایت دارم.

(پس هر کس  من مولای آن هستم، علی مولای اوست) پیامبر سه مرتبه این جمله راتکرار کرد وفرمود:

خداوندا، دوست بدار و سرپرستی کن هر کسی را که علی را دوست دارد و او را مولای خود بداند و دشمن بدار هر کسی را که او را دشمن می‌دارد و یاری نما هر کسی را که او را یاری مینماید و به حال خود رها کن هر کس را که او را وا می‌گذارد.» 

 سپس خطاب به مردم گفت:

 «حاضران این پیام را به غایبان برسانند».

صفحات: · 2

موضوعات: بدون موضوع, غدیر ولايت  لینک ثابت



[چهارشنبه 1401-04-29] [ 02:57:00 ق.ظ ]