قسم به نام مقدست که مردم با آن بغض می کنند. ای تبار عشق ای مدینه ی نور ای امیر مؤمنان ای رفیق عزرائیل وجبرئیل و سید نور ای پسر ابو طالب ای ابو تراب ای عشق عالم ای حامی جار قلمم به احترامت قامت راست کرد به گمانم برای نوشتن نامت غسل وضو بر خود لازم کرد.
ما از ازل با این مرد بیعت کردیم آمدیم وبا یه یاعلی مادر چشم در جهان باز کردیم،علی!ای آیه ی عشق ،ما عشقت را باشیر مادر چشیده ایم با اشهد پدر در گوشمان در مهد کودکی با تو انس گرفته ایم.
پدرم برایم از داستان عشق و ایثار میگفت شعر می‌سرود وگاهی نوحه میخوند گف ای فرزندِجانم ،بی عشق علی نفس کشیدن حرامست..
گفت برایم از شجاعت ،صداقت تا شهادت برایم از امیری گف که دلها برایش می تپد.
یتیم با بوی جامه اش شبها به خواب می‌رود.
گفت که چه تنها چه غریبی گفت که هم صاحب زخمی هم طبیبی گفت که ناله هایت را فقط چاه شنید.
عمری سوختی و به عشق یار جوانت جان دادی به گمان همان لحظه پشت در ودیوار باعمرت جان دادی.
پدرم میگف گاهی بی غذا می ماندی تا یتیمی را سیر کنی، من امشب آمدم شایدی در دستم لطفی نهادی و دلم را شاد کنی.
علی ان شیر خدا شاه عرب الفتی داشته با این دل شب
شب ز اسرار علی آگاه است دل شب محرم سراله است
از علی آموختیم اخلاص عمل ،ایثار وعشق ،شجاعت و کمر دشمن شکن.
علی ای معیار حق ای رابع اصحاب کساء ای لا فتی الا فتی ای ذوالفقارت خار چشم دشمن ها ،علی ای پدر بی تو دنیای ما نخورد به هیچ درد.
موضوعات: آداب سفره
لینک ثابت
[چهارشنبه 1402-03-17] [ 10:26:00 ب.ظ ]
