​ شنیدم علی اصغردر حرم بود..

مادر وچند عمو بی دست وپا بود..

شنیدم حرم به خون کشیدن..

شنیدم در محراب شهیدی دیدن..

شنیدم پهلویی شکسته بود..

چند سیلی هم روچشم چند مادر بود..

شنیدم کبد یکی پاره پاره

شنیدم پیری خادم حرم افتاده بی چاره..

شنیدم دختری سه ساله دنبال پناه وپدر بود ..

شنیدم غلامی کوچک شهید ومادرش دنبال سرش بود..

شنیدم یک نوجوان تیکه تیکه بود..

شنیدم پدرش دستش بر کمر بود..

شنیدم وشنیدم!گفتم مقتل است امروز؟

گفتن آری کربلای شاه چراغ است امروز!

آغوش مادر گرم است آرام بخواب

دنیا پراز رنج وبی رحم آرام بخواب

دیگرنمی آیدحرملةپسرآرام بخواب

حضرت مادرکنارت پسر آرام بخواب

شهادت درسن کم شهیدآرام بخواب

ترسیدی،دویدی اماحالا آرام بخواب

ترسی نیس دیگر خیلی آرام بخواب

​

کفش هایش را داد تا زیارت کند برادر آفتاب خراسان را

با ذکر یاحسین بوسید در نوه ارباب شاه کربلا را

من نمی‌دانم این بار چطور قسم داد برای شهادت شاه را

لابد به غربت شاه خراسان یا شاید به دلتنگی فاطمه ی قم را

یاشاید به نعل قاسم رمله وداغ حسین از فراق یادگار مجتبی را

این خون کنار نعل نوجوان، قضیه کربلا بود!

تکرار کردن داغ شاه چراغ را..

​

امام علیه السلام در پاسخ فرموند: پنج کار انجام بده بعد هر چه خواستی گناه کن.

• 1) روزی خداوند بزرگ را نخور هر چه می خواهی گناه کن؛
• 2) از حکومت و سرپرستی خدا خارج شو، هر چه دلت می‌خواهد انجام ده؛
• 3) جایی را انتخاب کن که خدا تو را نبیند بعد هر چه می خواهی گناه مرتکب شو؛
• 4) زمانی که عزرائیل آمد روح ترا از بدنت بگیرد او را از خودت دور کن هر چه خواستی انجام بده؛
• 5) وقتی که مالک جهنم خواست تو را وارد آتش کند وارد نشو بعد هرگناهی که می خواهی انجام ده.

از جمله شفاعت كنندگان پیغمبران می باشند و در اینكه رسول گرامی اسلام دارای مقام شفاعت می باشد تردیدی نیست و اهل سنت و شیعه نیز در آن اتفاق نظر دارند.

 از امام صادق ـ علیه السّلام ـ آمده است كه هیچ یك از انبیاء و رسل شفاعت نمی كنند تا اینكه خدا به آنها اجازه دهد به جز پیغمبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ كه خدا قبل از قیامت اجازة شفاعت را به او داده است و شفاعت نخست، برای او و امامان از فرزندان او سپس برای انبیاء است.

به یقین امامان معصوم نیز شفاعت خواهند كرد و روایاتی برای این معنی دلالت دارد كه برخی از آنها را ذكر می كنیم:
از امام صادق ـ علیه السّلام ـ دربارة آیة شریفة (فَمَا لَنَا مِن شَافِعِینَ)  (كافران گویند) پس برای ما نه شفیعانی هست و نه دوستان صمیمی.  فرمود: شفیعان ائمه هستند و دوستان از مۆمنین. روایات بسیاری دربارة شفاعت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و فرزندان او غیر از ائمه هدی و مۆمنان حتی بچه های سقط شده آنها نیز وارد شده است.

پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: فقرای از شیعیان علی و خاندان علی را پس از او سبك مشمارید كه هر یك از آنان عده ای همچون قبایل ربیعه و مضر را شفاعت می كنند.
بدانید که قرآن شفاعت کننده است و شفاعت او پذیرفته می شود و گوینده است و گفتارش تصدیق می گردد و هر کس قرآن برای وی روز قیامت شفاعت کند شفاعت قرآن در باره او پذیرفته می شود

امیرمومنان امام علی علیه السلام می فرمایند:
از جمله شفیعان علماء و شهدا می باشند. حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: چون روز قیامت شود خداوند عالم و عابد را برانگیزد، پس به عالم می گویند بایست و برای مردم شفاعت كن به پاداش اینكه آنان را نیكو تربیت كردی…
از جملة شفیعان، زائران قبر امام حسین ـ علیه السّلام ـ هستند. امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: … به زوار قبر امام حسین ـ علیه السّلام ـ گفته می شود دست هر كه را كه دوست دارید بگیرید و آنها را به بهشت ببرید…و از جمله شفاعت كنندگان ملائكه می باشند. همان طور كه قرآن كریم نیز شفاعت می كند.